چرا اسید پلاستیک را نمی سوزاند؟

تا به حال به این فکر کرده اید که چرا بیشتر اسیدها در ظروف پلاستیکی نگهداری می شوند؟ چون اسید نمی تواند پلاستیک را بخورد. تا به حال هیچ اسیدی کشف نشده که بتواند پلاستیک را در خود حل کند. اما چرا؟ 

چون پلاستیک همیشه به گرفتن الکترون و منفی شدن تمایل دارد و اسیدها تمایل دارند که با کاتیون ها (یون های مثبت) واکنش دهند، زیرا پروتون (به یون مثبت هیدروژن پروتون هم می گویند، چون فقط از ذره ی پروتون ساخته شده است) اسید جایش را با کاتیون جدید عوض می کند ولی در پلاستیک کاتیونی وجود ندارد که پروتون با آن جا به جا شود و به همین خاطر اسید در سوزاندن و واکنش دادن با پلاستیک ناتوان است.  

الکترونگاتیوی چیست؟

الکترونگاتیوی شاخصی است که مشخص می کند هر عنصر چه مقدار به گرفتن الکترون تمایل دارد. این کمیت نشان می دهد که همیشه فلزات الکترون از دست می دهند ولی نافلزات الکترون می گیرند، حالا در ترکیبی مثل هیدروفلوئوریک اسید (HF) چگونه می توانیم معین کنیم که هیدروژن مثبت می شود و فلوئور منفی؟ (چون هردوی آنها نافلز هستند). ساده است، جواب با استفاده از عدد الکترونگاتیوی آنها است.  

در جدول تناوبی هرچه از بالا به سمت پایین یا از راست به چپ حرکت کنیم، الکترونگاتیوی عناصر کمتر می شود. در واقع هر عنصری که الکترونگاتیوی بیشتری داشته باشد، تمایل بیشتری به گرفتن الکترون دارد و بالعکس.  

برای مشاهده بقیه ی مطلب به ادامه ی مطلب مراجعه کنید. 

قوی ترین اسید دنیا

شاید اگر تا همین چند وقت پیش از یک شیمیدان درباره ی قوی ترین اسید دنیا می پرسیدیم، سریعا فلوئورو سولفوریک اسید یا سولفوریک اسید یا هیدروکلریک اسید یا نیتریک اسید یا حتی هیدروفلوئوریک اسید را نام می برد. اما اکنون قوی ترین اسید دنیا در کالیفرنیا کشف شد که یک میلیون بار از سولفوریک اسید قوی تر است، یعنی پی اچی معادل تقریبا 0.0000001 دارد! 

نام این اسید، کربوران اسید است و فرمول مولکولی (شیمیایی) آن (H(CHB11Cl11  می باشد. 

قدرت اسید در واقع به میزان یون های هیدروژن مثبت است که در آب آزاد می کند. مثلا سیتریک اسید با وجود آنکه هیدروژن بیشتری در مولکول هایش نسبت به کربوران اسید دارد اما تنها درصد بسیار کمی از یون های هیدروژن آن آزاد می شود اما کربوران اسید تمایل بسیار زیادی به از دست دادن یون های هیدروژنش دارد. 

حتما فکر می کنید که کربوران اسید بسیار خورنده است اما این طور نیست! تحقیقات نشان داده که کربوران اسید تمایل خیلی کمی به خورندگی و واکنش دارد و این به دلیل داشتن آنیون بسیار پایدار کربوران است که به سادگی دچار تحول و واکنش نمی شود.