دی هیدروژن مونوکسید!!!

در سال 1994 یک دانشجوی شیمی توانست زیباترین و جالب ترین پروژه را ارائه دهد. نام پروژه اش «چقدر ما ساده لوحیم» بود. او از 50 نفر دعوت کرد به به صحنه بیایند و به او در اجرای پروژه کمک کنند. دانشجوی جوان این گونه برنامه را شروع کرد:

خب، ما در این بطری (روبرویشان بود) مقداری ماده ی سمی دی هیدروژن مونوکسید ریخته ایم. من از شما 50 نفر داوطلب می خواهم که این طومار را برای حفظ سلامتی انسان ها امضا کنید. با امضای این طومار دولت مجبور به نگهداری بیشتر و سخت تر از این ماده ی خطرناک خواهد شد. حالا بیایید خطرات دی هیدروژن مونوکسید را با هم مرور کنیم:

1- خوردن آن باعث اسهال و استفراغ می شود.

2- استنشاق بو یا بخار آن باعث تنگی نفس یا مرگ می شود.

3- سمی و کشنده است.

4- آتش گیر است.

5- در سلول های سرطانی دیده شده است.

6- سالانه جان 120 هزار نفر را می گیرد.

43 نفر از 50 نفر طومار را امضا کردند و به هیچ وجه حاضر به لمس این ماده در بطری نشدند. سپس دانشجوی باهوش گفت: ما انسان ها واقعا ساده لوح و زود باوریم. دی هیدروژن مونوکسید همان آب (H2O) و بی خطرترین ماده است که هر روز آن را می نوشیم، می بوییم و با آن و بخار آن تماس داریم. به خاطر این پروژه ی زیبا، آقای آدامز دانشجوی شیمی، جایزه ی بهترین پروژه را دریافت کرد و مشهور شد.