خوش آمدید

به وبلاگ شیمی در خانه خوش آمدید. این وبلاگ می تواند به پرورش استعداد شما شیمی دوست ها کمک کند و نیازی به داشتن سطح بالای شیمی در آن نیست. 

در وبلاگ شیمی در خانه فیلم ها و مطالب آموزشی متعددی گذاشته می شود تا از آن نهایت استفاده را ببرید. 

برای دلگرمی نویسنده وبلاگ لطفا و خواهشا نظر دهید.

استفاده از مطالب با ذکر منبع حلال و مجاز است.

سلام

گذاشتن این مطلب اینجا زیاد جالب نیست ولی می خواستم بگم فعلا به دلیل امتحانات این وبلاگ تا ۳۰ دی بروزرسانی نمیشه. راستی یه بازی قشنگه که می تونید برید توش و برای کشورتون (ایران) اونجا بجنگید. دیگه خودتون روش بازیشو یاد می گیرید. برید به آدرس زیر و ثبت نام کنید:

https://www.erepublik.com/fa

جوهر قند، مواظب نانواها باشید!!!

 از قدیم تا به امروز برای پخت نان دردسرهای فراوانی وجود داشته است. نانواهای سنتی و قدیمی از خمیرترش استفاده می کردند، چون مخمر که یک قارچ تک سلولی است، قندها را به الکل، آب و کربن دی اکسید تبدیل می کند. به رابطه ی زیر توجه کنید:

C6H10O5 = C5H12O4 + CO2 + H2O

گلوکز (قند) = دی اتیل کربنات (الکل) + کربن دی اکسید + آب

پس قند نان توسط مخمر به الکل (که بعدا در حرارت زیاد از بین می رود)، آب و کربن دی اکسید تبدیل می شود و فرار گاز کربن دی اکسید موجب پف آمدن نان می شود. این روش بی خطر است و خطری متوجه سلامتی انسان نمی کند.

کمی بعدتر نانواها روش جدیدتر و آسان تر و کم هزینه تری یافتند. به معادله زیر توجه کنید:

4NaHCO3 + O2 = 4CO2 + 2H2O + 4NaO

سدیم بی کربنات (جوش شیرین) + اکسیژن = کربن دی اکسید + آب + سدیم اکسید

باز هم کربن دی اکسید و پف آمدن نان. اما این روش برای سلامتی مضر است چون سدیم اکسید ماده ای قلیایی و سمی است و به بدن آسیب می رساند. به همین دلیل افزودن جوش شیرین به خمیرنان ممنوع شد ولی هنوز هم برخی نانواهای سودجو دست به اینکار می زنند.

اما جدیدا روشی ابداع شده که از تمام روش های قبلی راحت تر و کم هزینه تر است که شدیدا خطرناک است و سلامتی انسان را به خطر می اندازد. ماده ی جدید سدیم دی تیونیت یا جوهر قند با فرمول شیمیایی Na2S2O4 است. سدیم دی تیونیت سرطان آور است و پرزهای روده را از بین می برد. یک اکسیدکننده ی قوی است و بیشتر از آنچه فکرش را بکنید خطرناک است. امیدواریم با نانوایی های غیرمجاز برخورد شود تا سلامت مردم به خطر نیفتد و هرچه زودتر این ماده ی خطرناک از نانوایی ها برچیده شود.

آیا می دانید؟

آیا می دانید اوسمیم (Os) چگال ترین و کمیاب ترین عنصر است؟

آیا می دانید اورانیوم از روی سیاره اورانوس نام گذاری شده است؟

آیا می دانید عناصر فوق سنگین Uuo و Uup و Uut هنوز کشف نشده اند ولی پیش بینی شده اند؟

آیا می دانید لیتیم سبک ترین فلز و از آب و حتی روغن سبک تر است؟

آیا می دانید ویتامین ب ۱۲ به جهت داشتن فلز کوبالت، کوبالامین نام دارد؟

آیا می دانید نیمه عمر عنصر آن ان اکتیوم (Uue) که هنوز کشف نشده و در گروه فلزات قلیایی است، تنها ۰/۰۰۳ ثانیه پیش بینی شده است؟

آیا می دانید بیشترین دمای ذوب در عناصر مربوط به کربن است؟ کربن در دمای ۳۶۰۰ درجه سانتی گراد ذوب می شود.

آیا می دانید یاقوت قرمز نوعی اکسید آلومینیوم است؟

آیا می دانید نام عنصر برم از واژه یونانی به معنای بوگندو گرفته شده است؟

از فلوئور چه می دانید؟

فلوئور عنصر شماره 9 جدول تناوبی در گروه هفت و ردیف دوم قرار دارد. فلوئور با نماد شیمیایی F نشان داده می شود و در گروه هالوژن ها قرار دارد. این عنصر در دمای اتاق به حالت گاز بوده و الکترونگاتیوترین (الکترون دوست ترین) عنصر جدول تناوبی است. فلوئور به شدت واکنش دهنده است طوری که اگر در یک اتاق مقداری گاز فلوئور آزاد کنیم شیشه ها را آب می کند و با سیلیسیم شیشه واکنش می دهد. همچنین به دلیل اکسیداسیون بسیار قوی، منجر به سوختگی فلزات و حتی آب می شود.

فلوئور آنقدر واکنش دهنده است که با گازهای نجیبی همچون هلیم، آرگون، کریپتون و زنون هم تولید ترکیب می کند.

فلوئور مانند دیگر هالوژن ها تک ظرفیتی و از همه ی آنها فعال تر است. این نافلز با هیدروژن سریعا واکنش می دهد و گاز هیدروژن فلوئورید (HF) تولید می کند که پس از حل شدن در آب، اسید فوق العاده خورنده ای به نام هیدروفلوئوریک اسید را می سازد که البته جزو اسیدهای ضعیف است. هیدروفلوئوریک اسید را همانند فلوئور خالص نمی توان در ظروف شیشه ای نگهداری کرد.

چگالی فلوئور در حالت مایع از آب بیشتر است و در دمای حدودا 220- درجه سانتی گراد ذوب می شود (به مایع تبدیل می گردد).  فلوئور مانند دیگر هالوژن ها در زبان انگلیسی پسوند ine می گیرد. به نام هالوژن ها در انگلیسی دقت کنید: Fluorine , Chlorine , Bromine , Iodine , Astatine

فلوئور به مقدار ناچیزی در بدن انسان ها و برخی مواد غذایی وجود دارد. این عنصر بد بو به سلامت مینای دندان و جلوگیری از پوسیدگی آن کمک می کند و در بعضی مناطق شهری به آب آشامیدنی مقدار کمی فلوئور می افزایند اما فراموش نکنیم مقدار بالای این عنصر بسیار بسیار سمی و خطرناک است و می تواند سوختگی های شدیدی را ایجاد نماید.

مصرف بیش از 5 میلی گرم فلوئور به مدت طولانی موجب بیماری به نام «فلورسیز استخوانی» می شود به این گونه که فلوئور بر استخوان ها رسوب می کند و با ضخیم کردن آن ها، موجب سختی راه رفتن و یا حتی فلجی کامل می شود.