چرخه نیتروژن به زبان ساده

نیتروژن یا ازت، عنصر شماره 7 و در گروه 5 جدول تناوبی و نافلز گازی است. نیتروژن چهارمین عنصر فراوان بدن است که در آمینواسیدها و پروتئین ها نقش اساسی را ایفا می کند. چرخه نیتروژن نشان می دهد که چگونه مقدار نیتروژن هوا ثابت است و تغییری نمی کند و چگونه به بدن جانداران می رسد. گیاهان به رغم فراوانی این عنصر، قادر به جذب مستقیم آن نیستند. وقتی رعد و برق اتفاق می افتد، نیتروژن با اکسیژن در اثر انرژی و حرارت حاصله، ترکیب می شوند:

N2 + 2O2 = 2NO2

نیتروژن + اکسیژن = نیتروژن دی اکسید

اگر پس از رعد و برق باران بیاید، نیتروژن دی اکسید با آب باران واکنش می دهد:

H2O + 3NO2 = NO+ 2HNO3

آب + نیتروژن دی اکسید  =  نیتروژن اکسید + نیتریک اسید 

نیتریک اسید جذب خاک شده و باکتری های خاک از آن ترکیبات نیتراته می سازند. این ترکیبات جذب گیاهان شده و پروتئین های گیاهی ساخته می شوند. همچنین ممکن است که مقدار بسیار ناچیزی از نیتریک اسید به دلیل آلودگی هوا به ترکیبات نیتراته تبدیل شده و مستقیما جذب گیاهان شوند.

حیوانات گیاهخوار با خوردن گیاهان، نیتروژن را به بدن و گوشت خودشان منتقل می کنند و جانوران گوشتخوار هم نیتروژن را از گوشت آنها به دست می آورند. فضولات و مدفوع جانوران یا بقایای آنان یا گیاهان حاوی نیتروژن هستند.

بخش کوچکی از نیتروژن آنها مستقیما وارد هوا شده و بخش زیادی از آنها توسط باکتری های خاک دوباره تبدیل به ترکیبات نیتراته شده و جذب گیاهان می شوند. از گیاهانی که بیشترین نیاز و جذب نیتروژن دارند می توان به لوبیا، باقلا، نخود و عدس اشاره کرد که دارای پروتئین زیادی هم هستند. ممکن است نیتروژن مورد نیاز گیاهان پرورشی از راه کودهای نیتراته تامین شود.